ساختار شکنی در پژوهش اجتماعی: پارادایم جنسیتی

عنوان: ساختار شکنی در پژوهش اجتماعی: پارادایم جنسیتی

نویسنده: عباس محمدی اصل

علم مدرن در پارادایم مذکر ابتدا درصدد سلطة فرهنگي بر طبیعت بر آمد. اين اعمال كنترل در علوم اجتماعي اما سر از تلقي شيء واره پديده هاي اجتماعي، فراغت ارزشي، تبيين كمي روابط متغیرها و حاكم انگاري قوانين بر زندگي قاعده مند آدميان در آورد. ناکارآمدی چنین رويكردي هم سبب شد اين علوم به سوی مشاهده مشارکتی و مصاحبه عمیق و هم نظرورزي سوژه ها و ابژه هاي شناخت كشيده شوند و پس از درك و تاويل نيات و ذهنيات آدميان، هماهنگي با واقع پيشه سازند و تفاهم ارتباطي را سرمنزل تكامل زيست جهان هاي اجتماعي گيرند.
زنان بخشي از اين واقع به شمار مي روند كه به هيچ وجه نمي توان منكر تفاوت هويت هاي آنان بسته به شرايط وضعيتي شد. به علاوه فهم مكانيسم هاي بازتولید جامعه و نوسازی مناسبات آن در تعامل زنان و مردان است كه مي تواند به اصلاح مشاركتي زندگي روزمره ايشان خصوصاً در نگاهي واقع گرا نسبت به همايندي متغيرهاي جنسيتي و طبقاتي و قومي و نژادي و امثال آنها چونان اساس معضلات خرد و كلان نظام اجتماعي انجامد.
علوم اجتماعي پس از اين خودآگاهي با مشكلي جديد مواجه شد و آن اينكه زبان و منطق و كميت و حقوق نيز در پارادايم مذكر چنان مسخ شده بود كه به رسميت شناختن تفاوت و هويت وضعيتي باز هم نمي توانست عليرغم كاربرد روش هاي تركيبي، متوجه تبعيض هاي جنس- جنسيتي شود و راهگشاي اصلاح آنها باشد. چنين است كه شالوده شكني از روش هاي تحقيق علوم اجتماعي بر مبناي جنسيت ضرورت يافت و اين تمام كاري است كه اثر حاضر مدخلي بر آن به شمار مي آيد. اين، سرآغاز تبديل فهم و عقل مذكر به خردي است كه با غنا در عاطفه مي رود كه در عصر بي سالار جهاني شدن، وجه دوجنسيتي گيرد و تربيت دريافت هاي مذكر را در دامن زنان به هزينه سده ها خون جگر خوردن براي اصلاح تك روي هاي عقلِ ذهني چنين خدايگاني طلايه داري كند.