به هنگام و به ناهنگام

عنوان کتاب: به هنگام و به ناهنگام

نویسنده: روح الله خالقی

به کوشش: امیرحسین رحمتی

کتاب حاضر متن پایان نامه مقطع لیسانس در رشتة ادبیات روح الله خالقی موسیقی دان پر آوازه است. به دلمشغولی عمیق وی نسبت به ادبیات در این فراز می توان پی برد: “این حسّ تقلید و عدمِ تصرُّف و پیرویِ از گذشتگان، چنان در ما رسوخ کرده که عُدولِ از آن کارِ سهل و آسانی نیست. از طرفِ دیگر، به قدری بازارِ علم و ادب فعلاً در مملکتِ ما بی ترتیب و بدونِ نظم است، که شاید اُدبایِ سخن سنج حق دارند که می گویند، باید جُز به سبک و روشِ قدما کلامی نگفت، یا شعری نساخت؛ زیرا به محضِ این که خودسر شویم، هرچه می خواهیم می گوییم، و با نداشتنِ یک قاموسِ قابلِ اعتمادِ صحیحِ مفصلِ حسابی، یا یک مَجمعِ ادبیِ رسمی و آکادمی که تکلیف مردم را تعیین کرده، خوب را انتشار داده از انتشارِ غلط جلوگیری کند، کار دشوار شده و شاید بعد از صد سالِ دیگر فاتحۀ زبانِ فارسی خوانده شود. اما از حق نگذریم، این بی تکلیفی هم نمی تواند ما را خاموش نگاه دارد، و نفهمیده و نسنجیده تقلید را شعارِ خود سازیم؛ پس ناچار باید صورتِ ادبیات عوض شود، همان طور که همه چیزِ مملکت ما دارد خواه ناخواه رنگِ تمدن جدیدی را میگیرد.”